Кадерле әниебез Биктимирова Өммегөлсем Хәбибулла кызын

95 яшь ту­лу бе­лән их­лас­ күңелдән кот­лый­быз. Без­не җил-да­выл­дан сак­лап, ка­дерләп, наз­лап үс­тер­гә­­нең, тор­мы­­шы­­быз­­да үз уры­­ны­быз­ны та­бар­­га яр­­дәм ит­кә­нең өчен мең-мең рәх­мәт си­ңа. Ал­дагы көн­нәр­дә дә сау-сәламәт булып, җан ты­ныч­лыгы бе­лән го­мер ки­чер.

Төр­ле чак­ны әни күр­гән­сең­дер,

Йө­рә­гең­дә күп­тер яра да,

Кай­гы­лар­ны ур­так итеп,

Озак яшә без­нең ара­да.

Га­ди, са­быр, олы җан­лы да син,
Кыл­ган­на­рың ба­ры из­ге­лек.
Кай­гы­лар­сыз үт­сен һәр­бер кө­нең,
Бә­хет­лә­рең бул­сын го­мер­лек.

Әни­е­без - без­нең ка­дер­ле­без,
Без бә­хет­ле җир­дә син бар­га,
Фә­реш­тә­ләр кун­сын иң­нә­ре­ңә
Ту­ган кө­нең бе­лән кот­лар­га.

Иң из­ге те­ләк­ләр бе­лән,

кы­зың, ба­ла­ла­рың, онык­ла­рың.