Йолдызлар тормышыннан

­­Ра­яз­ яңа җыр яз­дыр­ган

­Мил­лә­те­без­нең иң та­лант­лы җыр­чы­ла­ры­ның бер­се, Та­тар­стан­ның ат­ка­зан­ган ар­тис­ты Ра­яз Фа­си­хов баш­ка­ла­да уза тор­ган җа­вап­лы кон­церт­лар­да да­и­ми кат­на­ша. Аның чы­гы­шын та­ма­ша­чы­лар да, җи­тәк­че­ләр дә, ба­ла­лар да яра­та. Ра­яз үзе дә ба­ла­лар­ны бик яра­та икән, буш ва­кыт­ла­рын­да алар бе­лән ча­на, чаң­гы шу­ар­га йө­ри. Ба­ла­ла­рын ту­ган тел­дә сөй­лә­шер­гә, җыр­лар­га да өй­рәт­кән.

Күп­тән тү­гел Ра­яз үзе­нең кы­зы Ве­не­ра һәм улы Ра­ма­зан бе­лән бер­гә­ләп га­и­лә ту­рын­да җыр баш­кар­ган. Фә­сый­хов­лар три­о­сы­ның әле­ге җы­рын кеч­ке­нә та­ма­ша­чы­лар, ае­ру­ча, җы­лы ка­бул ит­кән.

Мар­сель ос­та­зы бе­лән ки­леш­ми

­Күп­тән тү­гел Та­тар­стан­ның ха­лык ар­тис­ты Ве­не­ра Га­ни­е­ва та­тар җы­ры ту­рын­да сөй­лә­гән­дә "Ро­та­ция яр­дә­мен­дә та­ма­ша­чы кү­ңе­ле­нә үтеп бул­мый», - ди­гән иде. Аның шә­кер­те, Та­тар­стан­ның ат­ка­зан­ган ар­тис­ты Мар­сель Вә­гый­зов укы­ту­чы­сы­ның бу фи­ке­ре бе­лән ки­леш­мә­вен әйт­те:

- Бу оч­рак­та мин Ве­не­ра Әхә­тов­на бе­лән бик үк ки­ле­шеп бет­мәс идем. Ро­та­ция - за­ман та­лә­бе. Хә­зер мон­нан баш­ка эш­ләп, ха­лык­ка та­ны­лып бул­мый. Кыз­га­ныч, хә­зер җыр­ның да зә­вы­гы ки­ми, шу­ңа бәй­ле рә­веш­тә, го­ме­ре кыс­ка­ра ба­ра, бә­рә­кә­те юк. Ул то­вар­га әй­лә­нә. Ал­да әйт­кән фи­ке­рем­не дә­вам итеп, ми­нем "бер көн­лек", "баш­кар­дың да оныт­тың" ке­бек җыр­лар­ны җыр­лый­сым кил­ми. Кү­ңе­лем тарт­мый. Ми­ңа элек­ке­ге, оны­ты­ла бар­ган җыр­лар­ны ис­кә тө­ше­рү, алар­ны баш­ка­ру күп­кә рә­хәт­лек би­рә, чөн­ки җыр­лар­ның кү­ңел­дән чык­ка­ны ка­дер­ле­рәк.

Җыр­га фән ко­ма­чау­ла­мый

Соң­гы ва­кыт­лар­да Асылъ­яр сәх­нә­ләр­дә си­рәк чы­гыш ясый баш­ла­ды. Аны та­ма­ша­чы­ла­ры "Асылъ­яр кая югал­ды?" дип бор­чы­ла баш­ла­ды­лар. Җыр­чы үзе мо­ны юга­лу дип әйт­ми. "Җыр­ла­рым язы­лып тор­ды, ав­тор­лар бе­лән элем­тә­дә бул­дым. "Яшәү яме" ди­гән яңа аль­бо­мым­да дис­тә­дән ар­тык җыр туп­лан­ды. Ас­пи­ран­ту­ра­ны тә­мам­лап, кан­ди­дат­лык дис­сер­та­ци­я­сен як­ла­дым. Бу бик күп ва­кыт, энер­гия, хез­мәт со­рый тор­ган кү­ләм­ле эш. Мил­ли сән­гать әсәр­лә­ре ни­ге­зен­дә яшь­ләр­нең зә­вы­гын тәр­би­я­лә­ү­гә ба­гыш­лан­ган те­ма иде. Та­тар җыр сән­га­те, үзем­нең иҗат ар­кы­лы чык­тым бу те­ма­га. Мө­гал­лим­нә­рем тәкъ­дим ит­кәч, укыр­га кил­дем. Яр­ты юл­да таш­лап кал­ды­рыр­га ярат­мыйм. Ми­нем өчен бик зур мәк­тәп, бе­лем, тәҗ­ри­бә бул­ды бу. Уй­ла­ныр­га, ул уй­лар­ны эз­лек­ле рә­веш­тә кә­газь­гә тө­ше­рер­гә, эз­лә­нер­гә, ма­те­ри­ал туп­лар­га һ.б. ки­рәк. Фи­кер­ләр­не дө­рес итеп әй­теп би­рер­гә, ау­ди­то­рия кар­шын­да чы­гыш ясар­га, бас­ма өчен ма­те­ри­ал­лар әзер­ләр­гә өй­рәт­те. Баш­ка­рып чык­тым! Кү­ңел­дә ка­нә­гать­лек хи­се кал­ды", - ди­де ул.

Зөл­фия ИС­ЛӘЙ­ЛЕ әзер­лә­де