Ир һәм хатын турында сынамыш-мәкальләр

Бер хатынның хәйләсе кырык ир хәйләсеннән артык.
Бил бәйләп кенә ир булмассың, чәч тарап кына хатын булмассың.
Ир акыллы булса, хатын күндәм була.
Ир - баш, хатын - муен.
Ир белән хатын - игезәк җан.
Ир белән хатын - куш тирәк: төбе бер дә тамыры бер.
Ир китерә белсен, хатын җиткерә белсен.
Ир сугыштан кайтыр, сугыш хәлен хатыныннан ишетер.
Ир яхшы булса, ямьсез хатынга дә төс керә, ди.
Ир өй салган - хатын җимергән, хатын өй салган - шайтан да җимерә алмаган.
Ир өйдән чыкса - бәрәкәт, хатын-кыз өйдә торса - бәрәкәт.
Ир өйнең бер чатын тотып торса, хатын өч чатын тотып торыр.
Ирле хатынга бүре дә тими.
Ирләр өйдә утырса да, күңеле тышта; хатын-кыз тышта йөрсә дә, күңеле өйдә.
Ирнең уңмаганы икмәксез булыр, хатынның уңмаганы күлмәксез булыр.
Оялчан хатын - шәһәр бәясе, оялчан ир - тәкә бәясе.
Өйне кырык ир тутырмый, бер хатын тутыра.
Хатын гайрәтле булса, ир куркак булыр.
Хатын канаты - ир, ир канаты - ат.
Яман ирне яхшы хатын кеше итәр.
Яман хатынның, пычагы үтмәсә дә, теле үтәр.
 
Атыбыз - ирле, буебыз - ярлы.
Ире чыкса - киенер, ире кайтса - көенер.
Ирем китте калага, мин киттем далага.

Фото: https://pixabay.com/ru/