Мариупольдән күчеп китәргә мәҗбүр булган Марина Тулаинова: «Рәхмәттән башка сүз юк!»

– Нәкъ Чаллыга килеп эләгүемә чиксез шатланам. Искиткеч шәһәр бу, ә кешеләре – әйтеп бетергесез. Булышалар, ярдәм итәргә генә торалар. Монда үзебезне кеше итеп хис иттек. Хәзерге вакытта документлар эше белән йөрибез. Аннары исә күз күрер. Минем улым Краснодар шәһәрендә яши, күп кенә туганнар Белоруссиядә. Бәлки анда да китеп барырбыз. Бәлки монда калырбыз – әле хәл итмәдек. Барысы өчен дә олы рәхмәт! – дип тәэсирләре белән уртаклаша Марина Тулаинова. 

Марина Витальевна белән сөйләшеп бетерүебез булды, аңа кодагые шалтыратты. 

– Могҗиза бу! Волонтерлар менә кодагый белән очраштырды. Әнә, үзе дә шалтырата! Ул башка корпуста булган, югалышкан идек. Рәхмәт сезгә барысы өчен дә! – дип күз яшьләре аша әйтте Марина ханым. 

Гөлия Ибатуллина.