«Бу авыр йөк сиңа кирәкме?»

Бер кеше акыллы карт янына килгән дә киңәш сораган. «Син һәрвакыт тыныч күңелле, беркемгә дә ачу тотмыйсың. Минем дә синең кебек буласым килә, моның серен ач әле», – дигән. Карт моңа бәрәңге һәм капчык алып килергә кушкан. «Берәрсенә ачуың килгән я үпкәләгән саен капчыкка бәрәңге сал», – дигән.
Вакыт үткән. Капчыгы тулган бу адәм көч-хәл белән йөри ди – йөге дә авыр, башта салган бәрәңгеләре череп, сасы ис тә тарата икән. Яңадан карт янына килеп: «Бу капчыктан туйдым, башка киңәш бирсәң иде», – дип сораган. Зирәк карт аңа: «Капчыктагы бәрәңгеләр кебек, ачу, үпкәләр дә күңелне авырайта. Кемгәдер үпкәләр, ачуланыр алдыннан шуны уйла – бу авыр йөк сиңа кирәкме?» – дип җавап кайтарган.

Фото freepik.com алынды